ભૂતની ઘણી વાર્તાઓ અને વાર્તાઓ જોવા મળે છે અને સાંભળવામાં આવે છે.લોકો તેના પર વિશ્વાસ નથી કરતા.જેઓ તેને જુએ છે તે ડરી જાય છે અને જે નથી જોતા તે હસી જાય છે.આજે અમે આવી જ એક વાર્તા વિશે જણાવવા જઈ રહ્યા છીએ. જ્યાં ગામના લોકો એકલા જવાનું પસંદ કરતા નથી.એવું માનવામાં આવતું હતું કે એક ઝાડ નીચે ભૂતોનો પડાવ હતો.લોકોને રાત્રે આગની સળગતી જ્વાળા જોઈ શકાતી હતી. પલામુ જિલ્લાના બિશ્રામપુર બ્લોક હેઠળ આવેલું લાલગઢ ગામ કોયલના કિનારે આવેલું છે.આ ગામની ઘણી જૂની વાર્તા છે.ગામના વડીલો કહેતા હતા કે એક ઝાડ નીચે ભૂત-પ્રેતનો પડાવ રહેતો હતો. આ ગામમાં જ્યાં દરરોજ રાત્રે લોકો ધગધગતી આગ જોઈ શકતા હતા.
લાલગઢ ગામના રહેવાસી વિજય ઓઝાએ જણાવ્યું કે અમારા ગામમાં કોયલના કિનારે એક વિશાળ મહુઆનું ઝાડ હતું, જે ઘાટહી મહુઆ વૃક્ષના નામથી પ્રખ્યાત હતું. એક જમાનામાં અગ્નિસંસ્કાર પછી ત્યાં દશગાત્રના કાર્યક્રમોનું આયોજન કરવામાં આવતું હતું.તે સમયે તે જગ્યા ખૂબ જ ડરામણી હતી. રાત્રિના અંધકારમાં એવું લાગતું હતું કે ઝાડમાંથી કોઈ જ્વલંત અગ્નિ લઈને 100 મીટર દૂર કોરમા બાબાની જગ્યા પર આવશે અને બળીને રાખ થઈ જશે. જેના કારણે લોકો દિવસ દરમિયાન પણ ત્યાં જતા ડરતા હતા. 1976માં કોયલ નદીમાં આવેલા પૂરને કારણે તે વૃક્ષની સાથે અનેક વૃક્ષો પણ ધોવાઈ ગયા હતા.જે બાદ તે જગ્યાએ દશાગાત્રાનો કાર્યક્રમ બંધ થઈ ગયો હતો. હવે લોકો ત્યાં દિવસ દરમિયાન પણ એકલા જાય છે.
વૃક્ષો ધરાશાયી થયા બાદ દશગાત્રા કાર્યક્રમનું સ્થાન બદલાયું હતું
તેમણે જણાવ્યું કે વૃક્ષ ધોવાઈ ગયા બાદ તે જગ્યાથી 200 મીટર દૂર બે આંબાના ઝાડ નીચે દશગાત્રના કાર્યક્રમો થવા લાગ્યા હતા.ત્યારથી અત્યાર સુધી દશગાત્ર યજ્ઞના કાર્યક્રમો યોજાઈ રહ્યા છે. કોયલ કિનારે આવેલા ડાંડા ઘાટ પર, જો ગામની કોઈ વ્યક્તિ મૃત્યુ પામે તો, અગ્નિસંસ્કાર વિધિનું આયોજન કરવામાં આવે છે. તે સમયે રસ્તાઓ નહોતા. લોકો ફૂટપાથનો સહારો લઈને નદીમાં જતા હતા.વર્ષાઋતુમાં નદીમાં પૂર આવતું હતું.અને અષાઢથી કારતક માસ સુધી તેઓ બોટની મદદથી નદી પાર કરતા હતા.હવે પૂલ બનાવવામાં આવ્યો છે. , વાહનવ્યવહારની સમસ્યા દૂર થઈ છે.આ ગામમાં રેલ્વેની સુવિધા પણ છે. કોરોના પીરિયડ પહેલા અહીં એક્સપ્રેસ ટ્રેન પણ રોકાતી હતી, પરંતુ હવે ત્યાં માત્ર પેસેન્જર ટ્રેન જ ઉભી રહે છે.
એક સમયે ભૂત-પ્રેત હુમલો કરતા હતા
તેણે કહ્યું કે મારા પિતા કહેતા હતા કે જ્યારે પણ તે નદીમાંથી પસાર થતા ત્યારે એક ભૂત તેમના પર હુમલો કરતું હતું.પોતાની સુરક્ષા માટે તે પોતાની સાથે લોખંડની લાકડી રાખતા હતા.જ્યારે પણ તે નદીમાંથી પસાર થતા ત્યારે તેનો ઉપયોગ કરતા હતા. તેના પર હુમલો કરવા માટે જ્યારે નદી પાર કરીને ઘરે પાછા ફરતા ત્યારે ભૂત બળદગાડા પર સવારી કરતા હતા. ત્યારે તેને એ લાકડીથી ભગાડતા હતા. પરંતુ પછી તે ભૂત હુમલો કરતું હતું. જોકે આજદિન સુધી તે ભૂતે કોઈને કઈ નુકસાન પહોંચાડ્યું નથી. કોરમા બાબાની જગ્યા ઓળંગીને કેટલાક ભૂત ગાયબ થઈ જતા હતા.પરંતુ દૂરથી નદીના કિનારે ભૂત-પ્રેત દેખાયા હતા.
