- આ ગામની બીજી એક ખાસ વાત એ છે કે અહીંયા રહેતા લોકોમાં સદીઓથી દુશ્મનનું શિરચ્છેદ કરવાની પરંપરા ચાલી રહી હતી, જેના પર 1940માં પ્રતિબંધ લગાવી દેવામાં આવ્યો હતો.
Offbeat : દુનિયામાં ઘણા એવા દેશ છે જેમની બોર્ડર લાઇન વિચિત્ર છે. આવું જ એક ગામ છે. જ્યાં વડા બે દેશોમાં પોતાની દિનચર્યા પૂર્ણ કરે છે. શું તમે એવા ગામ વિશે સાંભળ્યું છે કે જ્યાંનો મુખીયા એક દેશમાં ખોરાક ખાય છે અને સૂવા માટે બીજા દેશમાં જાય છે?
તમને જણાવી દઈએ કે આવું અનોખું ગામ ફક્ત ભારતમાં જ છે. આ ગામ જેટલું સુંદર છે, તેની વાર્તા પણ એટલી જ અનોખી છે.
આ ગામનું નામ “લોંગવા” છે, જેમાંથી અડધું ભારતમાં અને અડધું મ્યાનમારમાં આવે છે. આ ગામની બીજી એક ખાસ વાત એ છે કે અહીંયા રહેતા લોકોમાં સદીઓથી દુશ્મનનું શિરચ્છેદ કરવાની પરંપરા ચાલી રહી હતી, જેના પર 1940માં પ્રતિબંધ લગાવી દેવામાં આવ્યો હતો.
ભારતનું છેલ્લું ગામ ક્યું છે?
નાગાલેન્ડના મોન જિલ્લામાં ગાઢ જંગલો વચ્ચે મ્યાનમાર સરહદને અડીને આવેલું લોંગવા ભારતનું છેલ્લું ગામ છે. કોન્યાક આદિવાસીઓ અહીં રહે છે. તેઓ ખૂબ જ ખતરનાક માનવામાં આવે છે. તે ઘણીવાર તેની આદિજાતિની સત્તા અને જમીન પર નિયંત્રણ મેળવવા માટે પડોશી ગામો સાથે લડતો હતો.
હા, 1940 પહેલા, કોન્યાક આદિવાસીઓ તેમની આદિજાતિ અને તેની જમીનનો કબજો લેવા માટે અન્ય લોકોના માથા કાપી નાખતા હતા. કોયંક આદિવાસીઓને માથાના શિકારી પણ કહેવામાં આવે છે. આ આદિવાસીઓના મોટાભાગના ગામો પહાડીની ટોચ પર હતા, જેથી તેઓ દુશ્મનો પર નજર રાખી શકે. જો કે, 1940 માં જ માથાના શિકાર પર સંપૂર્ણપણે પ્રતિબંધ મૂકવામાં આવ્યો હતો. એવું માનવામાં આવે છે કે 1969 પછી, આ આદિવાસીઓના ગામોમાં માથાનો શિકાર થયો ન હતો.
કેવી રીતે બે ભાગમાં વહેચાયું આ ગામ ??
એવું કહેવાય છે કે ગામને બે ભાગમાં કેવી રીતે વિભાજિત કરવું તે પ્રશ્નનો જવાબ શોધી શક્યા નહીં, સત્તાવાળાઓએ નિર્ણય કર્યો કે સીમા રેખા ગામની વચ્ચેથી પસાર થશે, પરંતુ તે કોન્યાકને અસર કરશે નહીં. બોર્ડર પિલરની એક તરફ બર્મીઝ (મ્યાનમારની ભાષા)માં અને બીજી બાજુ હિન્દીમાં સંદેશ લખાયેલો છે.
એવું માનવામાં આવે છે કે કોયંક આદિવાસીઓમાં વડા પ્રણાલી પ્રવર્તે છે. આ વડા ઘણા ગામોના વડા છે. તેને એક કરતાં વધુ પત્ની રાખવાની છૂટ છે. હાલમાં આ સ્થાનના વડાને 60 પત્નીઓ છે. આ ગામના વડાના ઘર પાસેથી ભારત અને મ્યાનમારની સરહદ પસાર થાય છે. તેથી જ કહેવાય છે કે અહીંના વડા ભારતમાં ભોજન ખાય છે અને મ્યાનમારમાં સૂવે છે.
આ ગામના લોકો પાસે ભારત અને મ્યાનમાર બંનેની નાગરિકતા છે. તેઓ પાસપોર્ટ-વિઝા વગર બંને દેશોમાં જઈ શકે છે.
