આજકાલ બળત્કારના કિસ્સાઓ અવારનવાર સામે આવી રહ્યા છે ત્યારે અનેકવાર એવું પણ બનતું હોય છે કે માત્ર ખોટા કેસમાં ફસાવવા કે પછી બદલો લેવાની ભાવનાથી ખોટો આરોપ લાગવી બલાત્કારનો કેસ દાખલ કરવામાં આવે છે તેવા સમયે દેશની ન્યાય વ્યવસ્થાનો દુરુપયોગ પણ થાય છે અને સુપ્રીમ કોર્ટ એટલેકે દેશની સર્વોચ્ચ ન્યાય અદાલત જેનો નિર્ણય આખરી નિર્ણય હોય છે. તેવા સમયે સુપ્રીમ કોરટમાં આવેલા બળાત્કારના એક કેસ માટે સર્વોચ્ચ ન્યાયાલયનુએક અવલોકન ખરેખર દરેક વ્યક્તિએ સમજવા જેવુ છે.
સર્વોચ્ચ અદાલતે નોંધ્યું હતું કે બળાત્કાર પીડિતાને સૌથી મોટી તકલીફ, ભયાનકતા અને અપમાનનું કારણ બને છે, પરંતુ ખોટા આરોપથી આરોપીને સમાન તકલીફ, અપમાન અને નુકસાન થઈ શકે છે.
ઉત્તર પ્રદેશના સહારનપુર જિલ્લાના મિર્ઝાપુર પોલીસ સ્ટેશનમાં આરોપીઓ સામે નોંધાયેલા બળાત્કાર અને ફોજદારી ધમકીના કેસને રદ્દ કરવાના અલ્હાબાદ હાઈકોર્ટના આદેશને રદ કરતી વખતે સર્વોચ્ચ અદાલતે આ અવલોકન કર્યું હતું.
આવી સ્થિતિમાં બળાત્કારના આરોપીઓને પણ આવા પ્રભાવથી બચાવવા જોઈએ. જસ્ટિસ બીઆર ગવઈ અને જેબી પારડીવાલાની બેન્ચે જણાવ્યું હતું કે, જ્યારે કોઈ આરોપી એફઆઈઆરને રદ કરવા માટે કોર્ટમાં અરજી કરે છે કે આવી કાર્યવાહી સ્પષ્ટપણે વ્યર્થ અથવા ઉશ્કેરણીજનક છે, તો આવા સંજોગોમાં કોર્ટની ફરજ છે કે તેણે એફઆઈઆરને કાળજીપૂર્વક જોવી જોઈએ. . ખાસ કરીને જ્યાં મોટી સંખ્યામાં આરોપીઓ સંડોવાયેલા હોય તેવા ખોટા આરોપણની શક્યતા સામે પણ આરોપીઓને રક્ષણ મળવું જોઈએ.
ખંડપીઠે જણાવ્યું હતું કે, બળાત્કારના કિસ્સામાં, ફરિયાદી વ્યક્તિગત વેર વગેરેના હેતુથી આરોપી વિરુદ્ધ કાર્યવાહી કરવાનું નક્કી કરે છે, પછી તેણે ખાતરી કરવી જોઈએ કે FIR/ફરિયાદ તમામ જરૂરી દલીલો સાથે ખૂબ જ સારી રીતે તૈયાર છે. તેણે ખાતરી કરવી જોઈએ કે FIR/ફરિયાદમાં આપેલા નિવેદનો કથિત ગુનાને સાબિત કરવા માટે જરૂરી સામગ્રીની રચના કરવા જેવા છે. તેથી, કોર્ટ માટે માત્ર એફઆઈઆર/ફરિયાદમાં કરાયેલી દલીલો પર ધ્યાન આપવું પૂરતું નથી.
