દિલ્હી હાઇકોર્ટમાં સજાતીય લગ્ન કરવાની પરવાનગી આપવા જાહેર હિતની અરજી કરવામાં આવી:લોકોને પોતાની રીતે જીવવાના અધીકારની જેમ પોતાની ઇચ્છા મુજબ લગ્નનો પણ અધિકાર
ભારતમાં સમલૈંગિક સંબંધને માન્યતા આપવામાં આવી છે. પરંતુ લગ્નને હજુ માન્યતા આપવમાં આવી નથી. ત્યારે દિલ્હી હાઈકોર્ટમાં દાખલ કરેલી પીઆઈએલમાં હિન્દુ લગ્ન અધિનિયમ, ૧૯૫૫ હેઠળ સમલૈંગિક યુગલોના લગ્ન કરવાના અધિકારને માન્યતા આપતી ઘોષણા માંગવામાં આવી છે. એલજીબીટીક્યુ સમુદાયના કાર્યકરો અને સભ્યો વતી દાખલ કરેલી અરજીમાં એવો વિરોધ કરવામાં આવ્યો છે કે હિન્દુ મેરેજ એક્ટ સમલૈંગિક અને વિજાતીય લોકોમાં ભેદભાવ રાખ્યા વિના ’કોઈપણ બે હિન્દુ’ વચ્ચે લગ્નની મંજૂરી આપે છે. હિન્દૂ મેરેજ એકટ માં સ્ત્રી અને પુરુષ નહીં બંને હિન્દૂ હીવનો ઉલ્લેખ સાથે દિલ્હી હાઇકોર્ટમાં જાહેર હિતની અરજી કરવામાં આવી છે.
અભિજીત અયયર મિત્રા, એલજીબીટી સમુદાયના સભ્ય અને સલામતી અને વિદેશી નીતિ અંગેના ટીકાકાર, ગોપી શંકર એમ, તામિલનાડુ સ્થિત આંતરરાષ્ટ્રીય કાર્યકર કે જેણે ૨૦૧ એસેમ્બલી ની વિધાનસભાની ચૂંટણી લડી હતી, સમકાલીન અને હિસ્ટોરીકલ ઇતિહાસિક લેસ્બિયનની સખી કલેકટિવ જર્નલના સ્થાપક સભ્ય ગીતી થાંડની. ભારતમાં જીવન અને જી. ઓરવાસી, એક ટ્રાંસજેન્ડર કાર્યકર અને અરજદારો છે.તેમના દ્વારા કરવામાં આવેલી કોર્ટની દલીલમાં જણાવ્યું હતું કે, અધિનિયમની કલમ માં ક્યાંય પણ ઉલ્લેખ નથી થયો કે લગ્ન કરનારા ’બે હિન્દુઓ’ હિંદુ પુરુષ અને હિન્દુ વુમન હોવા જોઈએ. આ કાયદાની કલમ ૫ માં સ્પષ્ટપણે જણાવ્યું છે કે કાયદા હેઠળ ’કોઈપણ બે હિન્દુ’ વચ્ચે લગ્ન કરી શકાય છે.સુપ્રીમ કોર્ટે બે વર્ષ પહેલા ભારતમાં સર્વસંમત સમલૈંગિક કૃત્યોને ઘોષણા કરવા માટે ભારતીય દંડ સંહિતાની કલમ ૭, ૩૭૭ વાંચી હોવા છતાં, સમલિંગી યુગલો માટે લગ્ન કરવાનું શક્ય નથી, એમ પીઆઇએલમાં જણાવવામાં આવ્યુ છે.
૧૯૫૫ હિન્દુ મેરેજ એક્ટ અને ગે લગ્ન સામે ૧૯૫૪ ના વિશેષ લગ્ન અધિનિયમ હેઠળ સંપૂર્ણપણે કોઈ કાયદાકીય પ્રતિબંધ નથી, તે જ દેશભરમાં અને દિલ્હીના રાષ્ટ્રીય રાજધાની પ્રદેશમાં નોંધાયેલા નથી.આ પ્રકાશમાં અરજદારોએ એ ઘોષણા માટે પ્રાર્થના કરી છે કે ૧૯૫૫ ના હિન્દુ લગ્ન અધિનિયમની કલમ ૫ એ સમલૈંગિક અને હેટ્રોસેક્સ્યુઅલ દંપતી વચ્ચે તફાવત નથી, તેથી સમાન લિંગ યુગલોના લગ્નના અધિકારને કાયદા હેઠળ માન્યતા આપવી જોઈએ. તેવી માંગ હાલ લેસબીયન સમાજ દ્વારા ઉઠવા પામી છે. બંધારણમાં નોંધાયેલા એલજીબીટી લોકોના મૂળભૂત અધિકાર પર અતિક્રમણના લગ્નના અધિકારનો ઇનકાર, એડવોકેટ મુકેશ શર્મા અને રાઘવ અવસ્થી દ્વારા દાખલ કરેલી અરજીને તેમના પક્ષમાં નિર્ણય લેવામાં આવે તેવી કવાયાતો હાથ ધરવામાં આવી છે.સમલૈંગિક યુગલોના અધિકારોની અમાન્યતા, ખાસ કરીને જ્યારે માનનીય સુપ્રીમ કોર્ટ દ્વારા તેમની જાતીયતાને માન્ય માનવામાં આવી છે તે ભારતના બંધારણની વિવિધ જોગવાઈઓ તેમજ વિવિધ સંમેલનોનું ઉલ્લંઘન છે ભારત એક સાર્વભૌમ રાજ્ય તરીકે સહી કરનાર છે. “તેમજ વધુમાં જણાવવામાં આવે છે કે સુપ્રીમ કોર્ટે જાતીય ઓળખને મૂળભૂત અધિકાર તરીકેની જાતીય ઓળખ પસંદ કરવાના અધિકારને માન્યતા આપી છે, જેની કલમ ૨૧ હેઠળ નાલસાના કેસમાં તેના નિર્ણયો અનુસાર, અને ૨૦૧૮ નવતેજસિંહ જોહર કેસમાં જાહેર કરવામાં આવી હતી. સમલૈંગિકતા.
બંધારણના આર્ટિકલ વલ ની રજૂઆત કરતા જણાવવામાં આવ્યું છે કે રાઇટ ટુ મેરી એ જીવનના અધિકારનો એક સ્વીકૃત પાસું છે, અને તે જ લિંગના યુગલો સુધી લંબાવાવાનો અધિકાર મેળવવા તે કટ્ટરપંથી અથવા જટિલ નથી. એક સમુદાય સામે સમાન અધિકારનો આનંદ નકારવામાં તેમની સામે ભેદભાવ રાખવો એ પણ સમાનતાના અધિકારનું ઉલ્લંઘન છે, એમ અરજીમાં ઉમેરવામાં આવ્યું છે. વિજાતીય યુગલો માટે અન્યથા ઉપલબ્ધ એવા લાભો એલજીબીટી સમુદાયને ઉપલબ્ધ નથી.
સમાન અધિકારોના અમલીકરણની માંગમાં, અરજદારોએ કહ્યું હતું કે તેમની પ્રાર્થનામાં ફક્ત “બધા અધિકારોનો આનંદ માણવામાં ભેદભાવની વૈશ્વિક સ્તરે લાગુ ગેરેંટીના અમલીકરણની આવશ્યકતા છે. લૈંગિક અભિગમ અને લિંગ ઓળખના આધારે એલજીબીટી લોકોના લગ્ન પર પ્રતિબંધ છે. તેમના પ્રત્યે સંપૂર્ણ ભેદભાવ અને ભારતના બંધારણ દ્વારા આપવામાં આવેલ સમાનતાના અધિકારનો ભંગ છે. આ દલીલ સમાનતા અને અ-ભેદભાવના બે વૈશ્વિક સ્વીકૃત, મૂળભૂત સિદ્ધાંતો પર આધારિત છે. આંતરરાષ્ટ્રીય હ્યુમન રાઇટ્સ કાયદો તમામ માનવોના જન્મ અધિકારોની કલ્પના કરે છે અને સ્વીકારતો નથી કે કોઈ પણ અપવાદ અરજકર્તાને નિષ્કર્ષમાં લેવાની વિનંતી કરે છે. ભારતમાં એલજીબીટી સમુદાયને તેમની પોતાની પસંદગી મુજબ લગ્ન કરવાની મંજૂરી ન આપવી એ કહેવા જેવું છે કે તમારા માટે લગ્ન કરવા માટે કોઈ નથી, અથવા ઓછામાં ઓછું તમે જેને પ્રેમ કરો છો તે વ્યક્તિ સાથે લગ્ન કરવા માટે કોઈ રસ્તો નથી અને તેમને દબાણ કરવું લગ્નવિહીન દુનિયામાં રહેવા જેવુ છે. અને એલજીબીટી સમુદાયના સભ્યોને ફક્ત બેચલર તરીકે જીવન જીવવા માટે દબાણ કરવામાં આવે છે.એવું કહેવામાં આવ્યું છે કે સમલૈંગિક લગ્નને કાયદેસર બનાવવું એ લગ્નની સંસ્થાને અસર કરશે નહીં, અને એલજીબીટી સમુદાયને લગ્નની મંજૂરી ન આપતા માનસિક વિકારના દરમાં વધારો થાય છે.
રાઇટ ટુ મેરેજ, કુટુંબ શરૂ કરવાના અધિકારના અર્થમાં હ્યુમન રાઇટ્સ ચાર્ટર હેઠળ પણ જણાવાયું છે. લગ્નનો હક એક સાર્વત્રિક અધિકાર છે અને તે જાતીય અભિગમ અને લિંગ ઓળખને ધ્યાનમાં લીધા વિના દરેકને ઉપલબ્ધ છે. વિશેષ લગ્ન અધિનિયમ હેઠળ સમલૈંગિક લગ્નની માન્યતા મેળવવા માટેની આવી જ એક અરજી કેરળની હાઇકોર્ટમાં પેન્ડિંગ છે. તે નિકેશ અને પ્રથમ સોનુ દ્વારા દાખલ કરેલી અરજી હતી.
